Er is een spreekwoord dat zegt “meten is weten”, maar het meten van de foutieve indicatoren of variabelen kan de organisatie doen afdwalen van zijn strategische objectieven en het moeilijk maken om de redenen van prestatie verbeteringen of verslechteringen te ontdekken en te begrijpen .
Vele prestatiemetingen zijn niet in lijn met de strategieen , en ondanks dat de meeste strategieen klantgericht zijn , worden resultaten nog dikwijls voorgesteld per functie , business unit of /en produktlijn.
Toch waait er een nieuwe wind : De meeste organisatie’s zijn overtuigd dat er een belangrijke paradigma shift moet ontstaan:
- Uittreden uit de silo-mentaliteit en kijken naar het gehele:wat telt is het doel van de organisatie en niet de prestatie’s van de organisatie componenten.
- Niet alles moet gemeten worden : het is belangrijker .de kritische variabelen te bepalen en hun oorzaak-gevolg relatie in kaart te brengen zodanig dat de metingen van die variabelen aanleiding kunnen geven tot interventie’s in gans de organisatie
Daarom worden er twee concepten gecombineerd:
1. Balanced Scorecard
2. Systeemdenken
1.Balanced Scorecard
De Balanced ScoreCard is een instrument om de prestaties van een onderneming te beoordelen. Waar traditioneel de nadruk vooral op financiële kengetallen lag, wijst dit model er op ook aandacht te hebben voor de elementen die deze financiële resultaten beïnvloeden.
De elementen worden in vier dimensie’s gegroepeerd:
- de financiele dimensie:de ultieme financiele resultaten
- de klant dimensie: waardebijdrage voor de klant
- de dimensie van interne processen :effectiviteit en efficientie van processen
- de dimensie van innovatie en lerend vermogen :persoonlijke en organisatieontwikkeling.
Zoals de naam van het model aangeeft, poogt de BSC de juiste balans te vinden tussen de verwachtingen en de belangen .
van de aandeelhouders, de klanten, de eigen medewerkers en de organisatie zelf.
Deze methodiek werd ingevoerd door twee Harvard professors, Robert Kaplan en David Norton in 1990 en was gesteund op een systemisch inzicht van de organisatie door te kijken naar de oorzaak en gevolg relaties doorheen de verschillende dimensie’s en vertrekkende van de missie, visie en strategie van de onderneming.
2.Systeemdenken
Een systeem is een collectie van delen , dat met elkaar in een oorzaak-gevolg relatie staat en zodanig functioneert als een geheel.De organisatie moet gezien worden als een integraal systeem en niet als de som van zijn processen.
Systeemdenken is een manier om een inzicht te krijgen in de structuur van de kritieke variabelen die het gedrag bepalen en zodanig ook de resultaten van de organisatie.
Het laat toe:
- oorzaak en gevolg relatie’s beter te verstaan
- lange termijn impact beter te verstaan
- het beter inzicht krijgen in de te ondernemen actie’s
Het toepassen van een balanced scorecard is een beginfase om systemisch de organisatie te meten , maar nog te veel wordt enkel gekeken naar de relatie van de resultaatindicatoren in de verschillende dimensie’s( leading indicator’s) en nog te weinig naar de onderliggende structuren en gedrag ( lagging indicator’s) die deze resultaten bepalen .
Het is daarom belangrijk om per dimensie de onderliggende oorzaak-gevolgrelatie’s van kritische variabelen te bepalen en te meten , om daarna doorheen de dimensie’s de linken te leggen .
No comments:
Post a Comment